Yeni Bir Yüksek Mahkeme Davası, 6 Ocak’tan Bu yana ABD Demokrasisi İçin En Büyük Tehdit

Yargıtay’ın açıklaması perşembe günü duyacak Moore v. HarperGerrymandered eyalet yasama organlarında eşi görülmemiş miktarda güç toplayabilen bir dava, demokrasiyi önemseyen herkesi alarma geçirmelidir.

Dava, belki de 6 Ocak saldırısından bu yana Amerikan demokrasisine yönelik en büyük tehdittir. BT Gerrymandered kongre haritalarını eski haline getirmeye çalışıyor Kuzey Carolina’nın en yüksek mahkemesi tarafından “geleneksel tarafsız yeniden dağıtım kriterlerini aşırı partizan avantajıCumhuriyetçi Parti için.

Davacılar, eyalet yüksek mahkemesinin bu haritaları kaldırma yetkisine sahip olmadığını ve iddialarını kongre ve cumhurbaşkanlığı seçimlerinin nasıl yapıldığını temelden değiştirecek yasal argümanlara dayandırdığını iddia ediyor.

Moore içerir “bağımsız devlet yasama doktrini“Yüzyıldan fazla bir süredir Yargıtay’ın birçok kez reddettiği bir teori – ancak bu, hız kazanmaya başladı. Cumhuriyetçiler tarafından atananların Yüksek Mahkeme’de çoğunluğu kazanmasının ardından Trump yönetiminin sonunda.

Bu doktrinin en güçlü biçimi altında, eyalet yasa koyucularının federal seçimleri çarpıtma yeteneğini kısıtlayan tüm eyalet anayasal hükümleri işlemez hale gelecektir. Eyalet mahkemeleri, eyalet anayasasını ihlal eden bir gerrymander veya yasayı ihlal eden bir yasa gibi anti-demokratik eyalet yasalarını yürürlükten kaldırma güçlerini kaybedeceklerdir. keyfi nedenlerle oy pusulalarını atmak. Ve normalde yeni eyalet seçim yasalarını veto etme yetkisine sahip olan eyalet valileri bu gücü kaybedecekti.

Yargıç Neil Gorsuch, bu yaklaşımı 2020 tarihli bir mutabık görüşünde açıklamıştır. Wisconsin’de posta yoluyla oylama yapmak için son tarih“Anayasa, eyalet yasama organlarının — federal yargıçlar değil, eyalet yargıçları değil, eyalet valileri değil, diğer eyalet yetkilileri değil — seçim kurallarının belirlenmesinde birincil sorumluluk taşır.”

Dört yargıç – Gorsuch, artı Clarence Thomas, Samuel Alito ve Brett Kavanaugh – hepsi bu bağımsız eyalet yasama doktrininin bazı versiyonlarını onayladı. Bu arada, diğer dört yargıç, üç liberal yargıç artı Baş Yargıç John Roberts, Mahkeme’nin bu doktrini reddeden birçok emsalini geçersiz kılmayacaklarının sinyalini verdi.

Bu, büyük olasılıkla Amerikan demokrasisinin kaderini Trump tarafından atanan Adalet Amy Coney Barrett’in ellerine bırakıyor. seçim davalarında genellikle Cumhuriyetçilerle birlikte oy kullanır.

Bununla birlikte, bu Yüksek Mahkeme’nin bu doktrinin en aşırı versiyonunu uygulayıp uygulaymayacağı belli değil – bir eyalet yüksek mahkemesinin bir eyalet seçim yasasını asla iptal edemeyeceği veya bir eyalet valisinin bir seçim yasasını asla veto edemeyeceği katı bir kuralla – ya da daha az aşırı olanı.

Geçen Mart ayında, Moore dava Mahkeme’nin “gölge dosyası” Mahkemenin çoğunluğu davayı geçici olarak geri çevirmek için oy kullansa da – Kavanaugh, dava nedeniyle bunu yapmaya oy verdiğini açıkladı. Mahkemeye yanlış zamanda geldi – Alito, Kuzey Carolina’nın gerrymandered haritalarını derhal eski durumuna getireceğini söyleyen bir muhalif görüş yazdı. Fikri ayrıca kendisine ve diğer adaletlere teslim olmak istediğini gösteriyor. eyalet mahkemesi kararlarını geçersiz kılmak için maksimum esneklik sevmediğini.

Bu nedenle Alito’nun yaklaşımına göre, demokrasi yanlısı devlet anayasal hükümleri tamamen işlevsiz kalmayabilir, ancak Alito ve dört Cumhuriyetçi meslektaşı onları askıya almak istediğinde işlevsiz kalırlar.

Söylemeye gerek yok, bahisler Moore fazlasıyla yüksektir. Mahkemenin verdiği karar Moore potansiyel olarak olabilir birçok devletin partizan gerrymandering ile mücadele çabalarını etkisiz hale getirmek. Ve Michigan, Pennsylvania ve Wisconsin gibi kilit eyaletler — Cumhuriyetçilerin eyalet yasama organını kontrol ettiği ve Demokratların valinin malikanesini, eyalet yüksek mahkemesini veya her ikisini birden kontrol ettiği yerlerde – Moore Cumhuriyetçi Parti’ye federal seçimlerin nasıl yapılacağı üzerinde sınırsız kontrol verebilir.

Bağımsız devlet yasama doktrini, kısaca açıklanmıştır

Bağımsız eyalet yasama doktrini, “Senatörler ve Temsilciler için seçimlerin yapıldığı zamanlar, yerler ve usuller, her eyalette o eyaletin yasama organı tarafından belirlenir” A ayrı hüküm cumhurbaşkanlığı seçimlerinin de devletin “Yasama” tarafından belirlenecek şekilde yapılacağını söylüyor.

Bu hükümleri okumanın bir yolu -Thomas, Alito, Gorsuch ve Kavanaugh’un okunmasını önerdiği yol- şunu söylemektir: sadece genellikle bir devletin “yasama organı” olarak tanımlanan temsilciler organı, seçim kurallarını belirleyebilir. Ve yürütme organı (vali dahil) ve yargı organı (eyalet yüksek mahkemesi dahil) bu sürecin tamamen dışında tutulabilir.

Ancak Yüksek Mahkeme bu teoriyi defalarca reddetmiştir. Sorun ilk olarak ortaya çıktı Davis v. Hildebrant (1916), Ohio anayasasının eyalet halkının bir halk referandumu yoluyla eyalet seçim yasalarını veto etmesine izin veren bir hükmünü onayladı.

Davis Anayasa’nın ilgili hükümlerinde kullanıldığı şekliyle “yasama organı” kelimesinin münhasıran devletin yasama organını oluşturan seçilmiş temsilciler organını ifade etmediğini gerekçelendirmiştir. Bunun yerine, daha geniş olarak, bir devlet içinde yasa yapma yetkisinin bir kısmına sahip olan herhangi bir kişi veya organa atıfta bulunur – Mahkemenin “yasama gücü” olarak adlandırdığı şeye.

Davis Ohio anayasasına göre, “referandum yasama gücünün bir parçası olarak ele alındı” ve bu nedenle “kanunla kongre bölgeleri oluşturmak amacıyla eyalet yasama gücü olarak tutulmalı ve ele alınmalıdır” dedi.

Bu, ilgili ABD anayasal hükümlerinin mantıklı olan tek okumasıdır, çünkü hukuk bilginleri (ve kardeşleri) Vikram David Amar ve Akhil Reed Amar’ın bir makalesinde açıkladıkları gibi. son kağıt“devlet insanları ve eyalet anayasaları eyalet yasama organlarının efendisidir” ve bunun tersi değil.

Yani, her devlet, anayasası aracılığıyla, hangi organın veya organlar grubunun “yasama gücüne”, yani yasa yapma yetkisine sahip olduğunu belirleme gücüne sahiptir. Bir eyalet anayasası, bu gücü tamamen seçilmiş temsilcilerden oluşan bir organa devredebilir, ancak bu gücün bir kısmını eyalet valisine, eyalet mahkemelerine, yeniden bölgelendirme komisyonuna veya oylama girişimleri ve referandumlar yoluyla halkın kendisine verebilir.

Aslında, çoğu eyalet hükümeti tam olarak böyle çalışır. Eyalet anayasaları – federal Anayasa gibi – tipik olarak eyalet başkanının seçim yasalarını veto etmesine izin verir. Ve genellikle eyalet mahkemelerine eyalet anayasasının ve mevcut eyalet seçim yasalarının nasıl yorumlanacağına ilişkin ihtilafları çözme yetkisi verirler.

Amars’ın yazdığı gibi, “Devrimden bu yana, her eyalet yasama organı hem prosedürel olarak (örneğin, Yeterli çoğunluk ne sayılır? Vali yasamayla ilgilenir mi?) hem de esas olarak (örneğin, yasama organı hangi haklara saygı göstermelidir?) ) kendi devlet anayasası ile.”

Mahkemenin tuttuğu Davis bu karar verildiğinden beri birçok kez onaylandı. Son zamanlarda, içinde Arizona Eyalet Yasama Meclisi v. Arizona Bağımsız Yeniden Bölgeleme Komisyonu (2015), Mahkeme Arizona’nın kongre haritaları çizmek için iki taraflı bir komisyon kullanma kararını onayladı. Bu davada Mahkeme, “emsalimiz, yeniden bölgelemenin, Devletin referandum ve Valinin vetosunu içerebilecek yasa yapma talimatlarına uygun olarak gerçekleştirilmesi gereken bir yasama işlevi olduğunu öğrettiğini” açıkladı.

Mahkemenin davayı dinleme kararı Moore durum çok garip

Dört yargıç zaten böyle davalar için çağrıda bulunduğundan beri Davis ve Arizona Eyalet Meclisi Reddedilmesi veya önemli ölçüde değiştirilmesi durumunda, Mahkeme’nin potansiyel olarak bunu yapabilecek bir davayı görmeye karar vermesi şaşırtıcı değildir – Yüksek Mahkeme’nin kuralları uyarınca, Mahkeme’nin tam brifing ve sözlü alınan dava dosyasına bir dava yerleştirmek için dört oya ihtiyaç vardır. argüman.

Ancak Mahkemenin böyle düşünmesi şaşırtıcıdır. Moore bağımsız bir eyalet yasama doktrini davasını duymak için uygun bir araçtı. Bunun nedeni, Gorsuch’un eyalet yargısının değil eyalet yasama organının “seçim kurallarını belirlemede birincil sorumluluk” taşıdığı teorisini kabul etseniz bile, Kuzey Karolina yasama organı eyalet mahkemelerine gerrymandering davalarına bakma yetkisini açıkça verdi.

Başka bir deyişle, bağımsız eyalet yasama doktrini geçerli olsa bile, eyalet yasama organı onlara böyle yapmalarını söylediği için Kuzey Carolina mahkemelerinin gerrymandering davalarına karar vermelerine hala izin veriliyor.

Kuzey Carolina yasaları, “Eyalet yasama veya kongre bölgelerini bölüştüren veya yeniden bölen herhangi bir Genel Kurul eylemine” meydan okuyan davaların dosyalanabilir “Wake County Yüksek Mahkemesinde ve üç yargıçlı bir panel tarafından dinlenecek ve belirlenecektir.” Bu mahkemenin kararı daha sonra eyalet yüksek mahkemesine itiraz edilebilir.

Gerçekten de, Kuzey Karolina yasaları -yine eyalet yasama organı tarafından yazılan yasalar- eyalet mahkemelerinin bir yasama haritasının yasa dışı olduğunu belirlediklerinde nasıl davranmaları gerektiğine dair ayrıntılı talimatlar sağlar. Bir yasa, eyalet mahkemelerinin “destekleyen tüm gerçekleri kesin olarak bulunbir haritanın yasa dışı olduğu sonucuna varıyor. Bir başkası, bir eyalet mahkemesinin bir yeniden dağıtım planını iptal ettikten sonra, “mahkeme Genel Kurul’a eksikliklerin giderilmesi için süre verir. mahkemece tespit edilmiştir.”

Başka bir deyişle, Yüksek Mahkeme, bağımsız bir eyalet yasama doktrini davasını dinleme hevesiyle, meşru bir hukuki ihtilafın olmadığı bir davayı ele almış görünmektedir. Eyalet yasama organları bir eyaletin seçim yasasını şekillendirme konusunda münhasır yetkiye sahip olsalar bile, Kuzey Karolina eyalet yasama organı bu yetkiyi eyalet mahkemelerine gerrymandered haritaları kaldırma konusunda açıkça yetki vermek için kullandı.

Yine de, Mahkeme’nin en azından aşağıdaki gibi kararları geri almayı düşünmediği sürece bu davaya bakmayı neden kabul edeceğini hayal etmek zor. Davis ve Arizona Eyalet Meclisi.