Tottenham Stadı’nda Acı ve Zafer

İlk destekçi Michael Monroe’nun yerini iptal etmesine neden olan ses sistemi sorunları nedeniyle çoğu kişi Tottenham Hotspur Stadyumu’nda öğleden sonra 3’te kilitlendi.

Nemli bir Cuma gecesi bir anlam kaosu uyandıran marka yarasa efektleriyle nihayet sahne arkasından çıkan grup, beklenti içinde olan bir kalabalığa ulaşır.

Its So Easy açılış parçası dolu bir stadyumu canlandırıyor ve Chinese Democracy ve Welcome To The Jungle’ın ortalığı kasıp kavurmasından kısa bir süre sonra, ikincisi Axl’ın virtüöz vokaliyle herkesi histerik bir şekilde bugün her zamanki gibi etkileyici gönderiyor.

Ön tarafa yakın hayranlardan Axl’ın sözlerini duyamadıklarını iddia eden ses şikayetleriyle boğuşan Axl, “Axl the Accommodator” olarak bilinen şakasıyla kalabalığı yatıştırıyor ve Estranged sırasında teknisyenlerle sorunu çözmeye çalıştığını ima ediyor.

Bu noktada, Axl öfke ve adrenalin dolu ve askerler, Live and Let Die’ın vurgulu versiyonlarıyla, onca yıllık kargaşadan sonra neden hala dünya çapında stadyumları doldurduklarını kanıtlıyor.

Uzun zamandır favori olan ‘Civil War’ sıkıntılı zamanlarımız için bir panzehir gibi geliyor, ustaca bir mamut Slash solosuna, ardından vokallerde karizmatik Carrie Underwood’un katıldığı o zamansız Sweet Child of Mine’a akıyor, grubun sesi de en az onun kadar karşı konulmaz. serbest bırakılmasında zirvelerinde yaptılar.

Anthems November Rain ve Knockin’ on Heaven’s Door saf bir zevkle karşılandı, tüm stadyum parlak beyaz ışıklarla güzelce aydınlatıldı, burada 70.000’den fazla bahisçi saf duygular içinde kayboldu.

Kısa ama tatlı encore’ları için Patience, The Beatles’ın muhteşem bir Blackbird cover’ıyla başlıyor.

Carrie Underwood, uzun zamandır beklenen ilk geceyi heyecan verici bir şekilde sona erdirmek için Paradise City için tekrar onlara katılıyor.