Sri Lanka Nasıl İlerleyebilir?

Sri Lanka Devlet Başkanı Gotabaya Rajapaksa Perşembe günü e-posta ile istifa etti, yolsuzluk ve büyük enflasyona karşı öfkeyle körüklenen herkül bir halk gücü hareketinin hükümetini devirmesinin ardından. Sri Lankalı aktivistler için büyük bir zafer olmasına rağmen, Rajapaksa’nın istifası ülkenin siyasi yapısı, ekonomisi ve onu deviren protesto hareketinin nasıl ilerleyeceğine dair varoluşsal soruları gündeme getiriyor.

Gotabaya bu haftanın başlarında ülkeden kaçtı ve bildirildiğine göre önce Maldivler’e, ardından Perşembe günü bir Suudi Arabistan Havayolları uçağına binerken Singapur’a, uçuş izleme verileri gösterileri. İstifası protestocuların önemli bir talebi oldu, ancak çoğu kişinin ülkeyi yeniden işlevsel hale getirmek için kritik olarak gördüğü siyasi revizyondan uzak.

Rajapaksa yönetiminin yaygın yolsuzluk ve feci ekonomik politikaları, ülkenin dört bir yanından, çok çeşitli etnik kökenlere ve geçmişlere sahip yüz binlerce Sri Lankalı tarafından aylarca süren, şiddet içermeyen eylemlerle sonuçlandı – ekonomik ve siyasi felaketlerin ciddiyetinin bir kanıtı sürdürülemez borçlar, sarsıcı enflasyon ve Gotabaya, kardeşleri ve ahbaplarının ülkeye getirdiği genel, ezici kıtlık dahil.

ABD Barış Enstitüsü Güney Asya programları direktörü Tamanna Salikuddin Cumartesi günü Vox’a verdiği demeçte, “Güney Asya’nın tüm ülkeleri, Sri Lanka’yı en yüksek kalkınma endekslerine – kesinlikle en yüksek okuryazarlığa – sahip yer olarak görürdü” dedi. “Açıkçası komşularından çok daha küçük bir nüfusa sahip – Hindistan, Pakistan veya Bangladeş – ama her zaman kişi başına düşen GSYİH’si yüksek, yüksek yaşam standardı vardı, Colombo, güzel restoranları ve diğer tüm özellikleriyle bu türden modern, süslü bir şehirdi. bundan.”

Şimdi insanlar benzin almak için günlerce kuyrukta bekliyor; Haziran ayı enflasyonu yüzde 54,6 oldu Sri Lanka Merkez Bankası’na göre; ve hükümet çeşitli alacaklılarına borçlu 51 milyar dolar sonrasında Mayıs ayında ilk kez geri ödemelerinde temerrüde düşen.

Gotabaya, 2019’da halkın oyuyla cumhurbaşkanlığını kazandı, ancak göreve gelen ilk Rajapaksa değildi. Kardeşi Mahinda, daha önce görevi 2005’ten 2014’e kadar ne zaman oylandı. Mahinda yönetiminde hükümet, görünürde istihdam yaratmak için gösterişli altyapı projelerini finanse etmek için milyarlarca dolar kredi aldı, ancak bunun yerine ülkenin bağımsız bir ulus olarak varlığının en kötü ekonomik krizine sürüklenmesine yardımcı oldular. Guardian’dan Hannah Ellis-Petersen geçen hafta bildirdi. Mahinda’nın başbakanı ve kardeşleri Basil’in maliye bakanı olduğu Gotabaya, feci bir ekonomi politikası sürdürdü.

2019’da kiliselere yönelik Paskalya Pazarı terörist saldırıları, Covid-19 salgını ve Rusya’nın 2022’nin başlarında Ukrayna’yı işgali de dahil olmak üzere birbirini takip eden krizler Sri Lanka’nın turizm endüstrisini durdurdu. Bu, hükümetin yakıt ve gıda gibi temel ihtiyaçları ithal etmek için kullandığı büyük bir ekonomik itici güç ve döviz kaynağının sonu anlamına geliyordu.

Hükümet daha sonra vergileri artırmadı, Uluslararası Para Fonu’ndan (IMF) yardım talep etmedi veya politikasını sorunu kontrol altına alacak şekilde ayarlayarak enflasyonun kontrolden çıkmasına ve vatandaşlar artık mallara erişemez hale gelene kadar döviz rezervlerini boşaltmasına izin vermedi. ihtiyaç. Ardından, 2021’de hükümet azalan döviz stokunu korumak için kimyasal gübre ithalatını yasakladı, bu süreçte tarım sektörü büyük ölçüde azaldı ve hükümeti gübre ithalatında tasarruf ettiğinden daha fazla ithalat gereksinimini harcamaya zorladı.

Şimdi, Gotabaya ofis dışındayken, Ranil Wickremesinghe – Rajapaksa klanının bir müttefiki ve altı kez eski Başbakan Mahinda’nın istifasının ardından Gotabaya’nın başbakan olarak atandığı Mayıs’ta son görevi, başkan vekili ve maliye bakanı. Sinhalese milliyetçi partisi, muhtemelen geçici başkan olabilir. Basil Rajapaksa tarafından kurulmuştur.Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP) Parlamentoda birliği koruyor.

Salikuddin, “Anayasaya göre, seçimler yapılana kadar cumhurbaşkanı vekili olacak, bu yüzden bugün Parlamento’da toplanacaklar ve yeni cumhurbaşkanı için oylamaya başlayacaklar ve bu muhtemelen önümüzdeki hafta 20’sinde olacak.” dedi.

Wickremesinghe’nin geçici başkan olarak seçilmesi tam olarak kesin bir şey değil – SLPP’de bazı muhalifler ve bir muhalefet adayı var, Sajith PremadasaPremadasa’nın söylediğine göre “Sri Lanka’yı yağmalayanlar” için hesap verebilirlik vaat ederek ortaya çıktı. İlişkili basın “uygun anayasal, yasal, demokratik prosedürlerle yapılmalıdır.” Bununla birlikte, SLPP Parlamentoda çoğunluğu elinde tutuyor ve ülkenin ekonomik gemisinin düzeltilebilmesi için liderliği hızla pekiştirmek için güçlü bir itici güç var.

Sri Lanka’nın ekonomisinin şimdi yardıma ihtiyacı var – ve bunun için bir başkana ihtiyaç var

Kolombo’da kayırmacılık ve yolsuzluğun devam etme olasılığı hala oldukça yüksek olsa da, son turu Haziran sonunda tamamlanan IMF müzakerelerinin devam edebilmesi ve Sri Lanka’nın yeni bir hükümet kurma baskısı devam ediyor. 51 milyar dolarlık borcundan sürünerek çıkma süreci.

“Bence bir başkan almak, süreci hemen yeniden başlatmanız anlamına geliyor; Sanırım bu listenin başında olacak, ”dedi Salikuddin Vox’a. “[The interim government] Dörtlü olarak da bilinen Avustralya, ABD, Japonya ve Hindistan da dahil olmak üzere, kendilerine yardım sağlayan birçok farklı ülkeden IMF ile ilerlemeleri – kredilerini yeniden yapılandırmaları için baskı alacak. bir programa girmek için. Yani muhtemelen Eylül ayına kadar gerçek bir hareket göreceksiniz. Bir programı bu kadar çabuk bitirirler mi bilmiyorum ama bence gerçek bir hareketlilik göreceksiniz” dedi.

Salikuddin, Vox’a verdiği demeçte, hükümetin bir IMF programı kapsamında zaten mücadele eden bir halka kemer sıkma politikası uygulamak zorunda kalacağını söyledi. “Bir bakıma, bu cumhurbaşkanının yeni seçimler için hazırlık yapması iyi, çünkü biraz acı çekmek zorunda kalacaklar” – muhtemelen koşulsuz fonların geri akmasını sağlamak için vergi zamları şeklinde hükümetin kasasına ve ayrıca ek IMF gereksinimlerine.

Salikuddin, “Zorluk, bu acının bir kısmını hafifletmek için hem yardımı hem de belki de en yoksul Sri Lankalılara nakit transferlerini kullanmanın bir yolunu bulabilirler mi?” dedi.

Ek olarak, herhangi bir IMF programı, Dörtlü’den de yardım alacağı gibi, ekonomik reformlar için gereksinimleri ve kriterleri içerecektir. Ancak bunların kademeli olması muhtemel ve protestocuların aradığı tam sistem revizyonunu getirmeyecek.

Parasal değişikliklerle ilgili herhangi bir tartışmayı gölgeleyen kritik bir unsur, Sri Lanka’nın Çin’e borçlu olduğu devasa miktardır. Salikuddin, Vox’a “Çok karmaşık, çok opak” dedi. “Bu kredilerdeki kısıtlamaların çoğunu bilmiyoruz.” Ancak bu kredileri yeniden yapılandırmanın veya yeniden finanse etmenin zorluğu Çin ile müzakere etmektir.

Hazine Bakanı Janet Yellen, “Çin, elbette, Sri Lanka’nın çok önemli bir alacaklısı” dedi. 14 Temmuz’da düzenlediği basın toplantısında:

Sri Lanka açıkça bu borcu ödeyemiyor. Ve Çin’in borcu yeniden yapılandırmak için Sri Lanka ile çalışmaya istekli olacağını umuyorum – bu muhtemelen hem Çin’in hem de Sri Lanka’nın çıkarına olacaktır. Ancak daha geniş anlamda, Çin’in Ortak Çerçeve kapsamında tedavi için uygun olan borç yeniden yapılandırmalarındaki rollerini artırmasını istiyoruz. Çok fazla ilerleme görmedik ve önümüzdeki birkaç gün içinde yapmayı umduğum şeyin bir kısmı, G20’deki ortaklarımızı bu sürdürülemez borçların yeniden yapılandırılmasında Çin’e daha fazla işbirliği yapması için baskı yapmaya teşvik etmek.

Ama bir yakalama-22 var, Salikuddin Vox’a söyledi. “Çin gitmeyecek [renegotiate Sri Lanka’s debt] Batılı bağışçılarıyla bunu yapana kadar. Sri Lanka’nın birçok farklı kişiden kredisi var, ancak Çin, neyin ne olduğunu görene kadar hiçbir şeyi yeniden yapılandırmayacak veya hiçbir şeyi yeniden finanse etmeyecek. [Sri Lanka’s] Diğer borç verenler yapıyor” dedi.

İnsanların gücü Sri Lanka’yı değiştirebilir mi?

Lidersiz bir taban hareketi Gotabaya’yı kovmayı başarmış olsa da, protestocular merak ediyor, Straits Times’ Rohini Mohan “Ya hiçbir şey gerçekten değişmezse?”

Yakın vadede, Salikuddin, olmayacağını savundu. Vox’a hükümetin “buzul hızında” hareket ettiğini söyledi. “Sanırım soru şu olacak, insanlar ne kadar birlik içinde kalacak ve hedefe odaklanacak? Yeni seçimler alabilirsiniz, protestocuların istediği başkanlık yetkisinin bir kısmını geri alabilirsiniz, ancak azınlık topluluklarıyla uzlaşma açısından yeterince ileri gidecek mi?”

Hükümetin ekonomik suistimalleri ve Sri Lanka halkının çektiği acılar bir anlamda dengeleyici oldu. Şimdi, 2009’da sona eren acımasız iç savaştan sonra af için hiçbir çaba gösterilmeyen Tamiller veya 2019 terör saldırılarından sonra daha da marjinalleşmiş hisseden Müslümanlar gibi azınlıklar yerine, hayatın her kesiminden Sri Lankalılar, Salikuddin Vox’a verdiği demeçte, hükümetin onları temsil etmekte ve onların çıkarları doğrultusunda hareket etmekte başarısız olduğunu söyledi.

“Bu protesto hareketiyle ilgili ilginç olan şey, birçok etnik grubu temsil etmesi ve sadece bir topluluk olmaması. Ve şimdi hükümete, ekonomik ve insani krize üzüldüğü kadar Sinhalese çoğunluk topluluğuna sahipsiniz” dedi.

Etnik Tamiller ile Sinhalese çoğunluğu arasındaki 30 yıllık yıkıcı iç savaş, Mahinda’nın yönetimi altında, kısmen de olsa 2009’da sona erdi. Savunma Bakanı olarak Gotabaya’nın acımasızlığı. Onun emriyle ordu, orduya karşı acımasız bir saldırı başlattı. Tamil Eelam Kurtuluş Kaplanları Ülkenin kuzeydoğusunda bir Hindu Tamil devleti için savaşan. Birleşmiş Milletler tahminlerine göre bu süreçte 40.000 kadar Tamil sivil öldürüldü, Reuters raporları. Gotabaya yönetimi, iç savaş sırasında iddia edilen vahşetleri soruşturmak için ısrarla manevra yaparak, görünüşte suç ortağı yetkilileri iktidar pozisyonlarına soktu ve hesap verebilirlik için çalışan kişi ve kurumları tehdit etti. 2021 Birleşmiş Milletler raporu.

Salikuddin, Vox’a “Gerçekten yapısal reform almazsanız ve bunları ele almazsanız, bunların hepsinin öne çıkacağını düşünüyorum” dedi. “Ve herhangi bir yeni seçimin bu gruplar için gerçek bir şekilde gerçek bir temsil getireceğinden umutlu değilim.”

Şimdiye kadar hareket, Mart ayındaki başlangıcından Temmuz ortasına kadar inanılmaz derecede barışçıl oldu. Salikuddin, Vox’a verdiği demeçte, bu, hükümetin protestocuların dağılmasını ve statükonun geri dönmesini isteyebileceği kadar, bunun gerçekleşmesi için kullanabilecekleri araçların sınırlı olduğu anlamına geliyor. Bu noktada, protestocular tarafından şiddet ve kaos dışında, gösterilere gerçek bir baskı uygulamak gerçekten politik olarak uygulanabilir değil.

Wickremesinghe hükümetinin muhtemelen yapacağı şey, istikrarı ve insanların ihtiyaçlarına cevap veren bir hükümeti sağlamak için onlarla çalışmak yerine hareketi bitirmeye çalışmak olduğunu söyledi. Görünüşe göre zaten sokağa çıkma yasağı ve olağanüstü hal ilan ederek bunu yapmaya çalışıyorlar. Çarşamba yaptıkları gibi. Ancak protestocular taleplerinin karşılanmadığını düşünüyor – bu nedenle eve gitmek için bir sebep yok. Salikuddin, makul bir dengenin yaratılmasının “gerçekten protesto hareketiyle angajman ve çözüm gerektireceğini” söyledi.