Mina Guli geçtiğimiz yıl boyunca Avustralya’dan Zambiya’ya 32 ülkede maraton koştu. Kaliforniya’daki şehirler ve tarım arazileri arasında ve Amerika’nın batısındaki en büyük rezervuarların kıyıları boyunca koştu.
Tüm koşularının yol gösterici bir amacı vardı: küresel su sorunlarına dikkat çekmek.
52 yaşındaki Avustralyalı Guli, yol boyunca Ürdün’deki Ölü Deniz’de bir kalça zedelenmesi, hamstring sorunları ve ağrılı bir incinme de dahil olmak üzere yaralanmalarla mücadele etti. Ancak bir yılda 200 maraton tamamlama hedefine odaklandığını ve her koşuda bir sonraki aşamaya, bir sonraki adıma odaklandığını söyledi.
“Bunu yapıyorum çünkü su krizi konusunda farkındalık yaratmak istiyorum. Guli, “Karşı karşıya olduğumuz sorunun aciliyetini göstermek istiyorum” dedi. “İster 200 maraton koşmak ister küresel su krizini çözmek olsun, bu değişikliği başarabilmemiz için gerekli olan zor şeyleri yapabileceğimizi göstermek istiyorum.”
Guli, binlerce kişinin bir BM su konferansına katıldığı New York’taki Birleşmiş Milletler genel merkezinde bir yıl süren koşu serisini geçtiğimiz günlerde tamamladı. Dünyanın dört bir yanındaki insanların “çok az su, çok fazla su veya çok kirli su” ile karşı karşıya kaldıkları mücadeleleri ele almak için harekete geçme çağrısında bulundu.
Aktivist Mina Guli, küresel su sorunları hakkında farkındalık yaratmak için bir yıl süren bir dizi maraton sırasında Venedik sahilinde koşu yapıyor.
(Brian van der Brug / Los Angeles Times)
Kâr amacı gütmeyen kuruluşun kurucusu olarak Guli’nin aktivizmi Susuzluk Vakfı adlı küresel bir kampanya yürüterek başkalarını katılmaya teşvik etti. Mavi Koş.
İster koşarak, ister bisiklete binerek veya diğer tür yolculuklar yoluyla olsun, su hakkında farkındalık yaratmak için atletik arayışlar kullanılarak ortaya çıkan çok sayıda çabadan biridir.
Guli’nin Güney Kaliforniya’daki son koşuları sırasında, ayrı bir su araştırmacıları grubu yakınlarda bisiklet sürüyor, Salton Denizi ve Colorado Nehri’ni keşfediyordu.
Daha önce avukatlık yapan ve bir yatırım fonu yöneten Guli, su kaynaklarının korunmasına yönelik eylemleri teşvik etmek amacıyla 2012 yılında kâr amacı gütmeyen bir kuruluş kurdu.
Geçen yıl boyunca, “su krizinin ön saflarına” gitmek istediğini söyleyerek, su sıkıntısı çeken bölgelerde son koşu serisini planladı.
Kenya, Tanzanya ve Malavi’de koştu. Ve diğer ülkeler arasında Bolivya, Brezilya, Hindistan, Meksika, Peru, İspanya ve Vietnam.
Dünyanın kurumuş kıyılarında insanlarla buluştu. Aral denizi Özbekistan’da ve bir zamanlar Bolivya’nın kuru yatağında terk edilmiş balıkçı teknelerini gördü Poopó Gölü.
Guli, “Son on yılda iklim değişikliği ve aşırı kullanım nedeniyle kurumuş bir göl daha görmek yıkıcı” dedi. video Bolivya’da. “Su sorunlarını krize dönüşmeden çözmemiz gerekiyor.”
Guli, ormanlardan sulak alanlara kadar sağlıklı ekosistemlerin korunmasını, kronik aşırı su kullanımının engellenmesini ve iklim değişikliğine karşı dirençli hale gelmek için önlemler alınmasını savunuyor. Ayrıca dünyanın dört bir yanında temiz suya erişimi olmayan insanlar için çözümler aramaya odaklandı.
Mina Guli, Powell Gölü çevresinde bir maraton koştu ve burada, Glen Canyon Ulusal Rekreasyon Alanı’ndaki Lone Rock’ta bitirdi. Lone Rock eskiden suyla çevriliydi ancak rezervuar azaldığı için kuru kaldı.
(Simon Pocock)
Şubat ayında, Rus Nehri’nden Central Valley’e kadar olan alanlarda koşarak Kaliforniya’ya geldi. Çiftçilerle buluştu, dev Sequoias’ın gövdelerine dokundu ve Venice Sahili’nde koştu.
Guli, gün ortasında çimleri püskürten fıskiyeleri gördüğünde, bunun birçok insanın su kıtlığına uyum sağlama ihtiyacının hâlâ tam olarak farkında olmadığını gösterdiğini düşündüğünü söyledi.
“Daha fazla insanın suyun değerini anlamasını nasıl sağlarız?” dedi. “Onların, yaşam tarzlarıyla ilgili kesinlikle her şey için suyun temel olduğunu anlamalarını nasıl sağlayacağız?”
Guli buna “su körlüğü” sorunu diyor.
Guli, “İklim değişikliği su değişikliğidir” dedi. “Sadece işleri daha iyi ve daha akıllıca yapmamız gerekiyor. Önümüzde duran meydan okumaya uyanmamız gerekiyor.”
Guli, aşırı su basmış Colorado Nehri’ne dönerek, Mead Gölü ve Powell Gölü’nde maratonlar koştu ve bu maratonlar geçen yıl dolduktan sonra en düşük seviyelere indi.
23 yıllık kuraklığın ardından Mead Gölü’nün tam kapasitesinin yalnızca %28’inde olduğunu gören Guli, “Bunun olmasına bile izin verdiğimiz için bir dereceye kadar hayal kırıklığı ve öfke” hissettiğini söyledi.
Guli, “Bu nehirdeki felaketi görmek şok edici, kesinlikle şok edici” dedi.
Utah-Arizona sınırına yakın Powell Gölü’nde koşan Guli, sert rüzgarlar, toz fırtınası ve yağan karla mücadele etti.
Kuru göl yatağında, bir zamanlar rezervuarda bir ada olan ve insanların tekne ve su kayağı yaptığı Lone Rock’a koştu.
Yüksek kayaya bakan Guli, “Bütün bu krizin korkunçluğu karşısında kendimi çok küçük hissettim” dedi.
“Bu sadece bir çevre sorunu değil. Bu aynı zamanda sosyal ve ekonomik bir sorundur” dedi.
Guli, Colorado Nehri suyunun en büyük payının yoncadan salata yeşilliklerine kadar çeşitli mahsulleri yetiştirmek için kullanıldığı Imperial Valley’deki tarım arazilerinden geçti. Kanallardan tarlalara akan suları gören Guli, “daha verimli bir sistem oluşturmak için nasıl çok daha fazla fırsat olduğunu” düşündüğünü söyledi.
Guli’nin ziyareti sırasında Kaliforniya’da ve Batı’nın büyük bir bölümünde yoğun kar yağıyordu. Las Vegas yakınlarındaki dağlarda kar görmekten memnun olduğunu ancak aynı zamanda insanların su kıtlığı sorununa uzun vadeli çözümler bulmanın aciliyetini unutmaması gerektiğinden endişe duyduğunu söyledi.
Guli, “Kar yağmadan önce yaptığımız değişime hâlâ ihtiyacımız var” dedi.
Guli koşularına devam ederken, diğerleri son zamanlarda farklı su odaklı yolculuklar düzenledi.
Kanada, Ontario’daki Waterloo Üniversitesi’nde su ve kalkınma politikası doçenti olan Dustin Garrick adlı bir girişim başlattı. Su Döngüsü Seferleri ve son zamanlarda Güney Kaliforniya ve Arizona’da beş günlük bir bisiklet gezisinde bir gruba liderlik etti.
Yolculuk, binicileri Joshua Tree’den Coachella Vadisi’ne ve tarım arazilerinden akan suyla beslenen Salton Denizi’nin yanına götürdü. Bisikletçiler ayrıca ABD-Meksika sınırının yanında da bisiklet sürdüler ve Colorado Nehri’nin son kısmının çölde kuruyarak bitki örtüsüyle çevrili kumlu bir nehir yatağına dönüştüğü bölgeyi görmek için durdular.
Garrick, “Gerçekten derin bir deneyimdi,” dedi.
Bisiklet, insanların “yere inip sorunlara yaklaşmasını” sağlıyor. Bir su araştırmacısı olarak bu bakış açısına değer veriyor ve bunun su kaynakları ve zorlukları hakkında bilgi edinmek isteyenlere de yardımcı olduğuna inanıyor.
“Bisiklet, benim bisikletin bakış açısı dediğim şeyi getiriyor” dedi.
Güney Kaliforniya’da büyüyen Waterloo Üniversitesi’nde doktora araştırmacısı olan Isabel Jorgensen, Salton Denizi kıyısında pedal çevirmenin “hem doğal hem de insan manzarasını gerçekten incelemek için daha yavaş bir hız sunduğunu” söyledi.
Jorgensen, aralarında Salton Denizi’nin de bulunduğu tuzlu gölleri inceliyor. Bisiklete binmenin, Salton Denizi’ne doğru alçalırken çöl bitki örtüsündeki değişimi fark etmesine yardımcı olduğunu ve ayrıca insanların gölün yakınına derme çatma evler diktiği Slab Şehri’nin yakından bir görüntüsünü verdiğini söyledi.
Kısmen grubun şiddetli rüzgarlara ve toza maruz kalması nedeniyle bisiklete binmenin arabadan farklı bir bakış açısı sağladığını söyledi.
Jorgensen, “Rüzgarın yüksek olduğu günlerdeki katıksız rüzgar gücü, bisikletlerimizi geriye ve hatta altımızdan deviriyordu” dedi. “Her yere toz saçtı”
Salton Denizi küçülüyor ve daha tuzlu hale geliyor, geri çekilen kıyıları, tozun havaya karıştığı göl yatağının uzantılarını açığa çıkarıyor. yüksek astım oranları yakın topluluklarda.
Jorgensen, bisiklet sürmenin, çiftlik işçileri ve gölün yakınında açık havada vakit geçiren diğer kişiler için bisiklet sürmenin nasıl bir şey olduğunu deneyimlemesini sağladığını söyledi.
Garrick, girişiminin daha birçok bisiklet gezisini içereceğini söyledi. Küresel bir “su bisikletçileri ağı, hem suya hem de bisiklete tutkulu olanlar” inşa etmek ve bu ağı vatandaş bilimi ve topluluklar inşa eden ve fayda sağlayan vatandaş bilimi yürütmek için seferber etmek istediğini söyledi.
Garrick, 2025 yılına kadar dünyanın dört bir yanındaki topluluklarda yaklaşık 2 milyon su bisikletçisinden oluşan bir ağ kurma hedefiyle büyük düşünüyor. Amerika’dan Kenya’ya.
Garrick, bazı katılımcıların esas olarak yaratıcı rotalarda ilerlemek için motive olacağını, diğerlerinin ise su konularını araştırmakla ilgileneceğini düşünüyor. Katılım, nehirlerin ve sulak alanların fotoğraflarını çekmek kadar basit olabilir, dedi, tıpkı kuşçuların kuşların görüntülerini paylaşarak vatandaşlık bilimine katkıda bulunmaları gibi.
Garrick, “Basit fikir, su hakkında bir hikaye anlatmak için bisikleti kullanmakla başlar,” dedi. kısa belgesel fragmanı girişim hakkında. “Bunun çılgınca geleceğini biliyorum ama insanları ve suyu bisiklet yoluyla birbirine bağlamanın dünyayı değiştirebileceğini hissediyorum.”
Garrick’in grubu Salton Denizi’nin doğu kıyısı boyunca yolculuğunu tamamladıktan bir aydan fazla bir süre sonra, başka bir adam gölün etrafında koşmaya başladı.
Dayanıklılık atleti ve Irondad’a giden aktivist 48 yaşındaki William Sinclair, kıyı boyunca toz solumamak için bir solunum cihazı taktı. Koşu kar ayakkabılarını sırtına bağladı ve zaman zaman çamurluklara batmamak için onları kullandı.
“Güneybatıdaki su meseleleriyle gerçekten ilgileniyorum” dedi. “Salton Denizi’nde olup bitenlere dikkat çekmek istiyorum.”
Bombay Beach’te Salton Denizi kıyısında yaşayan Irondad, denizin etrafındaki 150,3 millik koşuyu 32 saatten daha kısa sürede tamamladı. Rotasını kaydetti ve yolunu kırmızı bir çizgiyle gösteren bir harita oluşturdu.
Kıyı şeridinin geri çekilmesini izlemek için gelecek yıl tekrar koşmayı planladığını söyledi.
“İnsanların bunu benimle yapacağını umuyorum” dedi.
Irondad, Guli’den veya bisikletçilerden haber almamıştı.
Ancak Garrick, Guli’nin nasıl farkındalık yarattığını takdir ettiğini söyledi ve Guli, bisikletçilerin insanları “sularıyla bağlantı kurma” konusunda hayati işler yaptığını düşündüğünü söyledi.
Guli, “Su hakkında ne kadar çok insan konuşursa, su hakkında ne kadar çok hareketimiz olursa, o kadar çok sesimiz olursa, suyu gündemin üst sıralarına o kadar çok koyarız” dedi. Bunu, “bu konuyla ilgilendiğimizi göstermek için sesimizi ödünç vermek, ayaklarımızı, bedenlerimizi ödünç vermek” olarak nitelendirdi.
Dünyanın dört bir yanından binlerce insan, bir hafta boyunca koşarak veya yürüyerek Guli’ye katılmak için kaydoldu. Dünya Su Koşusu Martta.
Aktivist Mina Guli, Venedik’te sahilde oturuyor.
(Brian van der Brug / Los Angeles Times)
New York’ta bir yıldır devam eden koşu serisini 22 Mart Dünya Su Günü’nde 200. maratonuyla noktaladı. BM genel merkezinin dışında, bitiş çizgisini geçerken alkışlayan destekçilerle çevrili olarak kollarını kaldırdı.
Guli dedi ki devam etmeyi planlıyor “Hayatımızdaki suyun değeri hakkındaki mesajı yaymak.”
“Suyu ön plana almaya başladığımızda ve onu her gün verdiğimiz kararların temel taşı haline getirmeye başladığımızda,” dedi, “o zaman ihtiyacımız olan değişikliği fiilen yapmaya başlayacağız. ”
Kaynak : https://www.latimes.com/environment/story/2023-04-22/running-cycling-water