Koronavirüs, hayvanlarda kendini evde yaptı. Bu neden insanlar için riski artırıyor?

COVID-19 salgını, kolektif hafızamıza hızla geri çekiliyor. Ancak buna neden olan virüs kanalizasyonlarımızda, arka bahçelerimizde yaşamaya devam ediyor ve hatta oturma odasının zemininde güneşli bir yerde kıvrılmış bile olabilir.

Buna neden olan koronavirüs 750 milyondan fazla enfeksiyon insanlarda yaklaşık 7 milyon ölüm ve irili ufaklı canlılara da sıçramıştır. Aslanlar ve kaplanlar onu yakaladı. Evcil köpekler ve kediler de öyle. Bilim adamları bile SARS-CoV-2 bulundu diğerleri arasında armadillolarda, karıncayiyenlerde, su samurlarında ve deniz ayılarında.

En azından 32 hayvan türü 39 ülkede doğrulanmış koronavirüs enfeksiyonu var. Çoğunlukla, hayvanlar çok hasta olmazlar. Yine de bazıları, tıpkı “sessiz yayıcılar” haline gelen asemptomatik insanlar gibi, virüsü türlerinin diğer üyelerine bulaştırabilir.

Bilim adamları, koronavirüsün bu kadar çok farklı hayvanı enfekte etme ve bu popülasyonların bazılarına yayılma yeteneği endişe verici bir haber: Bu, dünyanın bu özellikle yıkıcı koronavirüsten kurtulma şansının neredeyse hiç olmadığı anlamına geliyor.

En kötüsü de bu değil: SARS-CoV-2 hayvanlarda yayıldığı sürece, virüs onu insanlar için daha tehlikeli hale getirebilecek yeni mutasyonlar edinme fırsatına sahip. Koşullar uyumlu olursa, sonuç Pandemi 2.0 olacaktır.

Bilim adamları bu senaryonun olası olduğunu söylemiyor. Ama o kadar da uzak değil.

Aslında, hayvanlardan insanlara atlayan ve bağışıklığımızdaki boşluklardan yararlanan bir virüs olan bu olaylar dizisi, çoğu “zoonotik” salgının başlama şeklidir. Çin’deki nalburunlu yarasalarda dolaşan bir koronavirüsün ilk etapta insanlara nasıl bulaştığına dair en olası açıklama olmaya devam ediyor.

İnsanları hasta eden bir virüs geri çekilip bir hayvan popülasyonu içinde dolaşmaya devam ettiğinde, bu canlılar bilim adamlarının bir virüs olarak adlandırdığı şeye dönüşür. rezervuar. Sürü, sürü, sürü, sürü veya bölme içinde, insanları yeniden enfekte etme ve salgınları yeniden alevlendirme potansiyelini sessizce korur.

Virüs, birkaç genetik anahtarı çevirerek hayvan konakçısına uyum sağlayabilir. Sonuç, insan bağışıklık sisteminin artık tanımadığı veya geçen seferkinden daha ciddi hastalıklara neden olan bir patojen olabilir.

Gerçek zarar vermek için, hayvan rezervuarları insanlarla düzenli temas halinde olmalıdır. Çiftliklerde besi hayvanları, aile hayvanları veya tükürüklerini veya pisliklerini bahçelerimizde veya yürüyüş parkurlarında bırakan vahşi yaşam komşuları olabilirler.

Belirli bir türün SARS-CoV-2 için bir rezervuar görevi görüp görmeyeceği şu anda bilim adamları arasında hararetle tartışılan bir soru. Angela Bosco-Lauthzoonotik hastalıkları inceleyen bir Colorado Eyalet Üniversitesi veterineri.

Şimdiye kadar hiçbir tür tüm kutuları işaretlemedi, “bu, onu arayıp aramayı bırakmamız gerektiği anlamına gelmiyor” dedi. “Tahmin etmek zor. Ama bakmazsak bulamayacağımızı da biliyoruz.”

Virologlar, immünologlar ve vahşi yaşam bilimcileri, birkaç türün bir rezervuar haline gelmek için gerekli bazı yeteneklere sahip olduğunu göstermiştir.

Bir hayvan popülasyonu — ak kuyruklu geyik — SARS-CoV-2’yi kendi arasında geçirmeye devam ediyor. Bir diğer – amerikan vizonu – sadece olamaz enfekte olmak ama yeniden enfekte olmak pandemik virüs ile süresiz olarak yaşayabileceği ihtimalini artırıyor. Her iki durumda da araştırmalar, koronavirüsün yeni bir konakçı türe uyum sağlamak için aktif olarak mutasyona uğradığını göstermiştir.

ayrıca var belgelenmiş fenomen çiftlik vizon Danimarka’da ve evcil hayvan dükkanında hamster Hong Kong’da virüsü insanlara geri geçiriyor.

Virüsü barındırabilecek yaban hayatı türlerinin sayısı oldukça fazladır. UC Davis genetikçileri tarafından yönetilen bir grup, insanlara ek olarak, 46 memeli türü hücrelerinde SARS-CoV-2 enfeksiyonuna karşı savunmasız olduklarını gösteren reseptörler var.

Dünya Sağlık Örgütü, hayvanların pandemik virüs için sığınak haline gelmesinden o kadar endişe duyuyor ki, tüm üye ülkelere çağrıda bulundu vahşi yaşamlarını aktif olarak gözetlemek için. Cervidler — geyiği içeren hayvan ailesi — dünyanın her yerinde çeşitli biçimlerde bulunur ve bir koronavirüs rezervuarı sağlamak için başlıca adaylar olarak kabul edilirler. Diğer önde gelen yarışmacılar, insanlara genetik benzerliği olan maymunlar ve “Eski Dünya primatları” – makaklar, babunlar, goriller ve şempanzelerdir. onları duyarlı hale getirir enfeksiyona ve dünyanın her yerindeki insanlara maruziyeti önemli olan.

Bilim adamlarının pandemik virüsün yayılmaya devam ettiğini belgelediği tek tür, Kuzey Amerika’da en çok bulunan büyük memeli ve ülkenin büyük bölümünde arka bahçelerde ve ormanlık alanlarda yaşayan ak kuyruklu geyiktir. ABD’de hayvanların yoğun olarak yoğunlaştığı yerlerde, en az üçte birinin pandemi sırasında bir noktada virüsle enfekte olduğuna inanılıyor. (Batı’da daha yaygın olan katır geyiğinin de koronavirüs enfeksiyonlarını sürdürdüğü ve bulaştırdığı gösterilmiştir.)

A çalışmak Ocak ayında yayınlanan, beyaz kuyruklu geyiklerin ABD popülasyonunda dolaşımı durduktan çok sonra bile Alfa, Delta ve Gama koronavirüs varyantlarını barındırmaya devam ettiğini buldu. Geyik popülasyonlarının bu varyantları insanlardan ayrıldıktan sonra bile canlı tutabilmeleri ve gelişebilmeleri, geyiklerin pandemik virüs için rezervuar görevi görebileceğinin güçlü bir işareti olarak görülüyor.

New York eyaleti genelinde avcılar tarafından hasat edilen geyikler başka sürprizlere de yol açtı: Virüs sürülerden geçerken, yeni mutasyonlar aldıhücrelere girmek ve onları enfekte etmek için bir anahtar olarak kullandığı başak proteininde birkaç tane dahil.

Jeff BowmanKanada’nın Ontario eyaletinden bir vahşi yaşam bilimcisi olan , şu kitabın kıdemli yazarıdır: araştırma Bu, yabani geyikte yalnızca rekor 76 mutasyona sahip bir virüsün değil, aynı zamanda bir geyikten insana başka bir suşun “geri tepme” aktarımının da keşfini belgeledi. Yine de geyiklerin SARS-CoV-2 virüsü için bir rezervuar haline gelip gelmediğini kabul etti. “Şu anda açık bir soru olmaya devam ediyor.”

İnsan popülasyonlarında, pandemik virüs, çoğunlukla nötr olan veya onu daha az tehdit edici hale getiren şekillerde genetik anahtarları tersine çevirdi. Ancak yeni ev sahibi topluluklar arasına yerleştikçe, farklı şekillerde evrimleşebilir.

Washington Eyalet Üniversitesi moleküler virolog, “İçeri girdiklerinde, ince değiller” dedi. Michael Letkokoronavirüs ailesinin üyelerinin yeni konakçılara nasıl uyum sağladığını araştıran Dr. “Bağışıklık tepkilerinden kaçıyorlar ve hayatta kalmaya çalışıyorlar.”

Bu, virüsün işini yapmasına yardımcı olan herhangi bir mutasyonu kucaklaması için kilitleme mekanizmasına – başak proteinine – muazzam bir baskı uygular. Letko, bu mutasyonların virüsü daha öldürücü hale getirip getirmediğinin “sadece şans eseri” olduğunu söyledi. “Bunu biraz zor yapan şey bilinmezlik.”

Kanada hükümeti, tutulan sekmeler sürveyansını kronik zayıflama hastalığı ve kuduzları tespit etmeye yönelik mevcut bir programa bağlayarak geyik ve diğer vahşi yaşam popülasyonlarındaki virüs üzerinde. Avcılar ve avcılar, hasatlarını test için araştırmacılara götürmek üzere görevlendirildi ve vahşi yaşam ekipleri ormanda hayvan leşleri topluyor ve tabloyu tamamlamak için yolda ölenleri kazıyor.

ABD’de Tarım Bakanlığı’nın Hayvan ve Bitki Sağlığı Muayene Hizmetleri Kasım 2021’den beri vahşi doğada beyaz kuyruklu geyik örnekleri alıyor ve yakında yeni bulgular yayınlaması bekleniyor.

Şimdiye kadar, virüsün New York’ta beyaz kuyruklu geyikler arasında kalmasından sonra tespit edilen mutasyonların onu herhangi bir şekilde daha tehlikeli hale getirdiğine dair bir kanıt yok. Ancak herhangi bir değişikliğin etkisi, enfekte bir geyik onu bir insana geçirene kadar belirgin olmayabilir.

Finlay MaguireHalifax, Nova Scotia’daki Dalhousie Üniversitesi’nde bulaşıcı bir hastalık genomik epidemiyoloğu olan Kanadalı araştırmacılardan biridir. izleme Orada ak kuyruklu geyiklerde SARS-CoV-2’nin yayılması ve şimdiye kadar endişe verici genetik değişiklikler tespit etmedi.

“Güçlü seçici baskı belirtileri görmedik. [the virus] İnsanlara daha uygun” dedi.

Güven verici başka araştırmalar da var: Araştırmacılar, kuşların koronavirüsü kapabileceğine inanmak için hiçbir neden bulamadılar. Bu önemlidir çünkü kuşlar akın eder, uçar ve göç eder ve aynı zamanda çiftlik hayvanı olarak yetiştirilir. Tüm bu nitelikler, onları, insanları enfekte edebilen olağanüstü derecede üretken patojen yayıcıları yapar. (Konuşma konusu olan mesele: grip.)

Araştırmacılar ayrıca domuzların, sığırların, koyunların, keçilerin, alpakaların, tavşanların ve atların SARS-CoV-2 enfeksiyonunu sürdürme yeteneklerini de göz ardı ettiler – bu düşünüldüğünde bir rahatlama bu besi hayvanları insan bakıcıları ile rutin temas halindedir.

Colorado Eyaletinden Bosco-Lauth, insanlara en yakın yaşayan hayvanların (köpekler ve kediler) enfekte olabileceğini, ancak virüs için etkili rezervuar olarak hizmet etme olasılıklarının düşük olduğunu söyledi. Köpekler yüzümüzü yalayabilir ve kediler memnuniyetle içlerine hapşırır. Ancak hiçbiri, virüsü ev arkadaşlarına veya kendi türlerinin diğerlerine etkili bir şekilde bulaştırabileceğini göstermedi.

Araştırmacıların, enfekte olduğunda dışkısında çok fazla canlı virüs salgılayan bir tür bulamadıklarını da sözlerine ekledi. New York kanalizasyonlarının yakınında yaşayan enfekte farelerin keşfi hakkında çok şey yapıldı. Ancak patojeni dışkılarıyla bulaştıramazlarsa, fareler ve diğer vahşi hayvanların insanları çok etkili bir şekilde enfekte etmeleri pek olası değildir.

Bosco-Lauth, “Gerçekten endişelendiğim pek çok yaban hayatı türü yok,” dedi.

Bununla birlikte, bilim adamları arasında endişe yaratmaya devam eden bir tür var: homo sapiens.

“COVID-19 hala insan popülasyonunda dolaşıyor ve insanlar tekrar tekrar enfekte oluyor ve yeniden enfekte oluyor” dedi. Graham Belsham, Danimarka’da çiftlik vizonunda pandemik virüsün yayılmasını inceleyen bir Kopenhag Üniversitesi virologu. “Virüs ortadan kalkmadı, bu nedenle insanlar muhtemelen önümüzdeki yıllarda diğer insanlar için en büyük tehdit olacak.”